سانتوشا (سانتوشا يعنی حس رضایت مندی از زندگی)

سیری ناپذیری انسان برای پیشرفت و به دست آوردن ، منشا بسیاری از نابسامانی های فکری بشر است که آرامش روح را از وی‌ دور می‌کند.

سانتوشا به حالتی گفته می شود که انسان بیاموزد از آنچه که دارد و آنجایی که هست شاد باشد و سپاسگزار. آگاهی از حضور نعمات بی کرانی که در کنار ما هستند همچون خانواده، نور خورشید، هوای سالم، امنیت، آرامش و غذایی که می خوریم همه و همه بخش بسیار بزرگی از فرصت های الهی هستند که به ما بخشیده شده اند و می بایست حضورشان را جشن گرفت.

فراموش نکنیم که همه ی ما در میان آرزوهای سال های پیش خود هستیم اما تعداد اندکی از ما بودن در میان این آرزوها را جشن می گیرند و از بابت داشتن آن ها سپاسگزارند. یکی از راه های بودن در اینجا و اکنون تمرین های یوگا است و تلاش برای حضور در لحظه حال.

در درخت یوگا هشت شاخه اصلی وجود دارد که “ نیاما “ به عنوان قانون درونی فرد و ارتباطش با خویشتن خویش یکی از شاخه ها می باشد. سانتوشا یکی از پنج وجه نیاما است که حس اِغنا، آرامش درونی و رضايت مندی از زندگی را داریم و هر لحظه بابت بودن خود احساس شادمانی می کنیم.